აღწერა

მონოგრაფია ეხება საქართველოში წამალთმცოდნეობის განვითარების უმთავრეს მომენტებს უძველესი დროიდან XIX საუკუნემდე. ავტორი ეყრდნობა ქართულ, რუსულ, გერმანულ და ლათინურ ენებზე არსებულ მრავალ ისტორიულ, ლიტერატურულ და მითოლოგიურ წყაროს, აგრეთვე საქართველოში სხვადასხვა დროს ჩატარებული არქეოლოგიური გათხრების შედეგად მოპოვებულ მასალებს. სრულიად ახლებურადაა გაშუქებული მაღალაძეების როლისა და ღვაწლის საკითხი საქართველოს მედიცინისა და ფარმაციის ისტორიაში, სათანადოდ არგუმენტირებულია ავტორის მიერ სოფელ წინარეხში და მდინარე კავთურას ხეობაში ექვსასი წლის წინანდელი საეკლესიო სამედიცინო კულტურის ერთ-ერთი კერის აღმოჩენა, სადაც მოქმედებდა ვარძიაში არსებული თახჩებიანი წამლის სასახლის ანალოგიური აფთიაქი. მონოგრაფიაში წამალთმცოდნეობის განვითარების ფონზე განხილულია სიმბოლიკისა და ჰერალდიკის საკითხები, დადასტურებულია ფარმაკოპეისა და კარაბადინის იდენტურობა შუა საუკუნეებში. წიგნი ავტორის ათი წლის კვლევა-ძიების შედეგია და საქართველოში წამალთმცოდნეობის განვითარების და მასთან დაკავშირებული საკითხების გაშუქების პირველი ცდაა.